TOCCARE – DOTYK

Widzę horyzont i zachód słońca, wiatr bez pytań rozwiewa moje włosy

Zimny smak powietrza a w nim stado wolnych ptaków przelatuje wśród moich purpurowych myśli.

Ciszę zakłóca samotność, której nikt nigdy nie usłyszy,

Melodią wieczności brzmi w mej duszy dożywotnia tęsknota.

Życie z świata wrażliwości, dotyka rzeczywistość, do której nie należę.

Granica pomiędzy ziemią a nieba nieskończonością,

Ciemno-błękitne tło chmur i wyciszony zarys śpiących róż.

Czuję wszechświat, moją część mnie, której dotąd nie poznałam.

Spojrzenie uczuć, czyste szczęście…

Niewidzialne objęcia, koją łagodność słów bez adresata.

Czekam na Ciebie w szumie mej wierności…

Irina Śliwińska-Wysłocka, absolwentka WUE